Ο Γερμανός ιστορικός ερευνητής Χέρμαν Φρανκ Μάγερ σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα. Είχε έρθει στην Ελλάδα το 1963, για ν' αναζητήσει τα ίχνη του πατέρα του, που εκτελέστηκε από τον ΕΛΑΣ το 1944. Με τα βιβλία του ανέδειξε τις φρικαλεότητες των συμπατριωτών του σε περιοχές της Ελλάδας
Τραγικός και βίαιος ο τερματισμός της ζωής τού ναζιστή πατέρα του, τραγικό και το δικό του τέλος, 55 χρόνια μετά.
Ο Γερμανός ιστορικός ερευνητής Χέρμαν Φρανκ Μάγερ, χάρη στον οποίο ανακινήθηκαν δικαστικά υποθέσεις σφαγών Ελλήνων αμάχων από ναζί, άφησε την τελευταία του πνοή ανήμερα του Καθολικού Πάσχα (η δική μας Κυριακή των Βαΐων) σε τροχαίο δυστύχημα στη Γερμανία. Ηταν 69 ετών. Η εκτέλεση του πατέρα του, αξιωματικού των Ες-Ες από τον ΕΛΑΣ το 1944 -κηρύχτηκε αγνοούμενος όταν ο Χέρμαν Φρανκ ήταν 3 ετών-, στάθηκε κινητήριος δύναμη της πολύχρονης και γόνιμης ιστορικής έρευνάς του.
«Το ότι ο πατέρας μου ήταν αξιωματικός της Βέρμαχτ το ήξερα από πολύ μικρός», έχει πει σε συνέντευξή του ο Μάγερ. «Το ότι η Βέρμαχτ αποτελούσε τμήμα της ναζιστικής Γερμανίας και ότι οι ναζί ήταν υπεύθυνοι για τον πόλεμο και τις βαρβαρότητες, το έμαθα αργότερα, στο σχολείο. Ωστόσο, το να έχεις χάσει τον πατέρα σου στη Γερμανία του 1945 δεν ήταν κάτι σπάνιο. Ηταν ο κανόνας. Στην πρώτη μου κοινωνία στην εκκλησία, είδα ότι τα μισά παιδιά δεν είχαν πατέρα. Επειδή, όπως λένε, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, η δική μας έσβησε το 1955, όταν επέστρεψαν και οι τελευταίοι Γερμανοί αιχμάλωτοι».
Το «αγκάθι» για τον αγνοούμενο ναζί πατέρα δεν μπόρεσε να το ξεπεράσει ποτέ. Ούτε και τον θυμό του. «Θα μπορούσε να είχε γλιτώσει και να τον είχαμε κοντά μας όλα αυτά τα χρόνια. Ο πατέρας μου πέθανε όμως για μια ιδέα, για τον Χίτλερ. Η γενιά του απέτυχε οικτρά», διαπίστωνε ο Μάγερ.
Ετσι, αφού πραγματοποίησε λαμπρές σπουδές διεθνούς εμπορίου στο Αμβούργο, στο Παρίσι και στο Οχάιο των ΗΠΑ και ξεκίνησε μια εξίσου λαμπρή καριέρα ως διευθυντής, σε πολλές πρωτεύουσες, μεγάλης αμερικανικής εταιρείας (μάλιστα το 1981 δημιούργησε δική του επιχείρηση στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας), αποφάσισε να επισκεφθεί τη χώρα στην οποία χάθηκε ο πατέρας του, που συμμετείχε στην επισκευή της γέφυρας του Γοργοποτάμου από τους ναζί.
Από το 1963, τη χρονιά που πρωτοπάτησε το πόδι του στην Ελλάδα, για είκοσι πέντε χρόνια συνέλεγε με επιτόπια έρευνα στοιχεία για τον τραγικό θάνατό του. Καρπός της έρευνας, το βιβλίο «Η Αναζήτηση». Υπότιτλος: «Ανθρώπινα πεπραγμένα στον ελληνικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα '41-'44» (κυκλοφόρησε στην Ελλάδα από τον «Καλέντη»). Στις γλαφυρές σελίδες του αναβιώνουν η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου από τους αντάρτες, η επισκευή της γέφυρας από τον γερμανικό στρατό, καθώς και η εκτέλεση του πατέρα του και των υπόλοιπων Γερμανών στρατιωτών από αντάρτες του ΕΛΑΣ.
Το 1998 ο Μάγερ εκδίδει το βιβλίο «Η φρίκη του Κομμένου - Αιματοβαμμένο Εντελβάις», που αναφέρεται στη θηριώδη σφαγή του άμαχου πληθυσμού από μια συγκεκριμένη μονάδα της 1ης ορεινής μεραρχίας Γερμανών καταδρομών «Εντελβάις» στο Κομμένο της Αρτας το 1943 -είχε πρωτοκυκλοφορήσει από τον «Καλέντη» και τον Μάιο θα επανακυκλοφορήσει από την «Εστία». Το βιβλίο, στο οποίο υπάρχουν μαρτυρίες επιζώντων και ομολογίες Γερμανών, ήταν η αιτία που άνοιξε στο Μόναχο ο φάκελος της σφαγής.
Το 2004 εκδίδει το τρίτο βιβλίο του, με τον τίτλο «Από τη Βιέννη στα Καλάβρυτα. Τα αιματηρά γεγονότα της 117ης μεραρχίας καταδρομών στη Σερβία και την Ελλάδα» (κυκλοφορεί από την «Εστία»), στο οποίο καταγράφονται οι φρικαλεότητες της γερμανικής μεραρχίας καταδρομών το 1941 από τη Βιέννη ώς την Πελοπόννησο.
Το 2002, η κοινότητα του Κομμένου τον ανακήρυξε επίτιμο δημότη της. Με απόφαση του προέδρου της Γερμανικής Δημοκρατίας, Γιοχάνες Ράου, το 2005 τού απονεμήθηκε ο τιμητικός σταυρός της Ομοσπονδίας. *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου