Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

ΒΑΡΥΣ ΦΟΡΟΣ ΑΙΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

ΗΠΑ «ΟΡΔΕΣ» ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΠΟΥ ΧΡΕΩΚΟΠΟΥΝ, ΧΑΝΟΥΝ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ Ή ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΑΚΡΑΙΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Του ΘΑΝΑΣΗ ΤΣΙΤΣΑ

Ο αριθμός των θυμάτων συνεχώς αυξάνεται. Από τον περασμένο Οκτώβριο, όπου άρχισαν να καταγράφονται καθημερινά οι χρεοκοπίες, οι κατασχέσεις, οι εξώσεις και οι απολύσεις, η οικονομική κρίση κάνει τους Αμερικανούς να πληρώνουν βαρύ φόρο αίματος.

Απόγνωση, αδιέξοδο. Η ανεργία τους κάνει να νιώθουν ένοχοι και ντροπιασμένοι. Αλλά στρέφονται ενάντια στον εαυτό τους, άλλοι στην οικογένειά τους. Η άγρια πλευρά της οικονομικής κρίσης μόλις αρχίζει και «φωτίζεται»... (φωτ. ΑΠΕ)
Μια σειρά ακραίων πράξεων, συμπεριλαμβανομένων αυτοκτονιών, ληστειών και κρουσμάτων οικογενειακής βίας έχουν κατακλύσει τις τοπικές ειδήσεις στη χώρα. Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2008, μια ανάλυση δημοσιογραφικών ρεπορτάζ στις ΗΠΑ έδειχνε ότι προκλήθηκε επιδημία τραγωδιών εξαιτίας της ζοφερής οικονομικής πραγματικότητας, η οποία εξαπλώθηκε από την Καλιφόρνια μέχρι τη Μασαχουσέτη και από τη Μινεσότα μέχρι τη Φλόριντα.

Εκτός από έναν ολοένα και αυξανόμενο αριθμό πλουσίων που προσέλκυσε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων γιατί επέλεξαν ως λύση την αυτοκτονία, ένας άγνωστος, αλλά αυξανόμενος αριθμός λιγότερο πλουσίων ακολούθησε την ίδια λύση - έχοντας αποσπάσει όμως λιγότερη δημοσιότητα- εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης.

Τάσεις αυτοκτονίας

Η κλινική ψυχολόγος Λέσλι Σεπίνι αιχμαλώτισε την ουσία αυτού που βιώνει σήμερα η αμερικανική κοινωνία όταν ανέφερε στο περιοδικό Forbes ότι αυτή ήταν «η πρώτη φορά στη 18χρονη σταδιοδρομία μου που επιχειρηματίες μού τηλεφωνούν με τάσεις αυτοκτονίας λόγω της οικονομικής κατάστασης». Τους τελευταίους, μόνο, τρεις μήνες «επενέβην σε τουλάχιστον 14 υποθέσεις ανδρών που σοβαρά σκέφτονταν να αφαιρέσουν τη ζωή τους». Η Σεπίνι έκανε την εξής παρατήρηση: «Νιώθουν ένοχοι και ντρέπονται διότι πιστεύουν ότι θα έπρεπε να γνώριζαν τι επρόκειτο να συμβεί στην αγορά και ότι θα έπρεπε να έχουν αποχωρήσει πιο γρήγορα».

Η «λίστα» της φρίκης

Αναφορές για ανθρώπους που οδηγήθηκαν σε προσωπικό αδιέξοδο, με αποτέλεσμα να διαπραχθούν από ένοπλες ληστείες μέχρι αυτοκτονίες, λόγω της νέας δημοσιονομικής πραγματικότητας, εξακολουθούν και σήμερα να έρχονται στην επιφάνεια. Από την πληθώρα των δημοσιευμάτων σταχυολογήσαμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:

- Στις 9 Δεκεμβρίου, ο 59χρονος Τόμας Γκάρετ στο Μίντγουεστ Σίτι της Οκλαχόμα, δολοφόνησε τη γυναίκα του. Σύμφωνα με την τοπική αστυνομία, «ο Γκάρετ είπε στους αστυνομικούς ότι πυροβόλησε την άρρωστη γυναίκα του διότι δεν ήξερε πώς να της εξηγήσει ότι τους έκαναν έξωση από το σπίτι». Προφανώς σχεδίαζε να αυτοκτονήσει και ο ίδιος, αλλά τον σταμάτησε η αστυνομία.

- Τον περασμένο Οκτώβριο, ένας άνδρας στο Λος Αντζελες, παγιδευμένος από τα οικονομικά του προβλήματα, πυροβόλησε τη σύζυγό του, την πεθερά του και τους τρεις γιους του πριν στρέψει το όπλο στον εαυτό του. Μια παρόμοια σκηνή επαναλήφθηκε λίγες εβδομάδες αργότερα, όταν άλλος ένας κάτοικος της ίδιας πόλης σκότωσε τη γυναίκα και τα πέντε παιδιά του -ένα κορίτσι 8 ετών, δύο δίδυμα κορίτσια 5 ετών και δύο δίδυμα αγόρια 2 ετών- πριν στείλει με φαξ μια επιστολή σε τοπικό τηλεοπτικό σταθμό και αυτοκτόνησει.

- Η εφημερίδα «Λος Αντζελες Τάιμς» έγραψε πρόσφατα ότι «άλλο ένα σημείο των άσχημων οικονομικά καιρών είναι οι ληστείες τραπεζών, οι οποίες ενώ εδώ και χρόνια μειώνονταν, το 2008 αυξήθηκαν στη νότια Καλιφόρνια ... (κατά) 22% συγκριτικά με το 2007».

- Πέρυσι, σύμφωνα με την αστυνομία της Νέας Υόρκης, οι ληστείες τραπεζών στην μητρόπολη αυξήθηκαν κατά 430, μια αύξηση της τάξης του 54% από το 2007.

- Το 2008 τυλάχιστον 33 άνθρωποι επέλεξαν να αυτοκτονήσουν στα εθνικά πάρκα. Φαίνεται ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων η πραγματική αιτία των αυτοκτονιών ήταν η απελπισία στην οποία είχαν περιέλθει τα θύματα λόγω της οικονομικής κρίσης.

- Μια ανάλυση των αναφορών για θανάτους το 2008 στην επαρχία Μιλγουόκι της Πολιτείας του Ουισκόνσιν απέδειξε ότι «η χρηματοοικονομική πίεση σε μια δύσκολη οικονομία οδήγησε σε μέτρα απελπισίας». Από τις 108 αυτοκτονίες -μια αύξηση του 20% σε καθένα από τα τελευταία 3 χρόνια- τουλάχιστον το 25% των θυμάτων «αγωνίζονταν για να τα βγάλουν πέρα οικονομικά».

Γραμμή... αυτοκτονιών

Ολοένα και περισσότερες απελπισμένες ψυχές τηλεφώνησαν στην Ανοιχτή Γραμμή Πρόληψης Αυτοκτονιών, η οποία το 2008 κατέγραψε ρεκόρ κλήσεων: 568.437 (το 2007 καταγράφησαν 412.768). Παρομοίως, μια πρόσφατη έρευνα της εφημερίδας «USA Today» βρήκε ότι όλες οι ανοιχτές γραμμές επικοινωνίας για την πρόληψη των αυτοκτονιών στο Ντάλας, το Πίτσμπουργκ, τα προάστια του Σαν Φρανσίσκο, το Μέριλαντ, την Τζόρτζια, το Ντέλαγουερ και το Ντιτρόιτ, ανέφεραν «αυξήσεις στα άτομα που τηλεφωνούν από τότε που η οικονομία καταρρέει».

Κοινωνικές συνέπειες

Και ενώ το Κογκρέσο και η κυβέρνηση Ομπάμα προωθούν φιλόδοξα και πανάκριβα σχέδια για τη διάσωση των τραπεζών και των επιχειρήσεων, κανένα ουσιαστικό σχέδιο δεν έχει τεθεί σε δημόσια συζήτηση ώστε να ληφθούν ισχυρά μέτρα για να καταπολεμηθούν οι τρομερές κοινωνικές συνέπειες που επηρεάζουν τους μέσους Αμερικανούς. Μέχρι τότε, για πολλούς, η ελπίδα δεν θα είναι παρά ένα σλόγκαν, η καταμέτρηση των πτωμάτων θα αυξάνεται και οι Αμερικανοί θα εξακολουθήσουν, αναμφίβολα, να φτάνουν στα άκρα. Και είμαστε μόνο στην αρχή.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 21/02/2009

Δεν υπάρχουν σχόλια: