Την ερχόμενη Πέμπτη -22 Απριλίου- ο κόσμος θα γιορτάσει την Ημέρα της Γης. Είναι μια επέτειος ηλικίας 40 ετών, καθώς η πρώτη της φορά ήταν στις 22 Απριλίου του 1970, στις ΗΠΑ, όπου και γεννήθηκε η ιδέα για μια ετήσια, μαζική κινητοποίηση, αποκλειστικά με οικολογικά αιτήματα.
Πολλοί θεωρούν εκείνη την πρώτη κινητοποίηση, που κατάφερε να βγάλει στους δρόμους 20 εκατομμύρια Αμερικανούς, ως την απαρχή του παγκόσμιου οικολογικού κινήματος.
Αλλοι εκτιμούν αντίθετα ότι η ιδέα για μια παγκόσμια Ημέρας της Γης προέκυψε από την εμπειρία των κινημάτων της δεκαετίας του '70, τότε που οι λαοί συνειδητοποιούσαν ότι στο βωμό της ανάπτυξης θυσιαζόταν η περιβαλλοντική ισορροπία κι εξαντλούνταν οι πόροι του πλανήτη. Οπως και να 'χει, το αίτημα της Ημέρας της Γης ήταν, κι εξακολουθεί να είναι, απλά να μπει το πρόβλημα της οικολογίας στην πολιτική ατζέντα των κυβερνήσεων.
Η πείρα των τελευταίων δεκαετιών διδάσκει ότι το αίτημα αυτό ικανοποιήθηκε εν μέρει. Η πολιτική εξουσία υιοθέτησε την οικολογική γλώσσα στα προγράμματά της, αλλά δεν τη μετέτρεψε σε πολιτική πρακτική. Κι όμως, η Ημέρα της Γης γιορτάζεται κάθε χρόνο από όλο και περισσότερους ανθρώπους, και φέτος υπολογίζεται ότι θα συγκεντρώσει σχεδόν ένα δισεκατομμύριο διαδηλωτών και πάνω από 5.000 οικολογικών οργανώσεων σε 190 χώρες.
Παρά τη μαζικότητα της επετείου οι στόχοι της δεν επιτυγχάνονται: ακόμη και ο αμερικανικός λαός που την εμπνεύστηκε... οδηγήθηκε να καταναλώνει το 25% των φυσικών και ενεργειακών πόρων του πλανήτη, αν και αποτελεί μόλις το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού. Ακόμη, μέσα στα 40 χρόνια της Ημέρας της Γης, τα τροπικά δάση έχασαν έκταση ίση με την επιφάνεια των χωρών της Ε.Ε., η ίδια η Ευρώπη έχασε το 52% των υγροτόπων και των γεωργικών εκτάσεών της, ενώ στα νερά της Μεσογείου έχουν χυθεί πάνω από 55.000 τόνοι πετρελαίου.
Αρνητικές συνέπειες
Ανάλογη υπήρξε και η συνολική υποβάθμιση του περιβάλλοντος, φθάνοντας σήμερα στο σημείο να συμφωνούν όλοι ότι η κλιματική αλλαγή είναι το υπ' αριθμόν 1 πρόβλημα της ανθρωπότητας. Κι αυτό επειδή οι συνέπειές της δεν περιορίζονται μόνο στις μεταβολές του φυσικού περιβάλλοντος (ακόμη και η σεισμική έξαρση των τελευταίων ετών αποδίδεται στην κλιματική αλλαγή), αλλά περνούν και στον παγκόσμιο γεωστρατηγικό χάρτη, στο πλέγμα των κοινωνικών ισορροπιών και των διακρατικών σχέσεων.
Εμπρός σ' αυτές τις κολοσσιαίες επιπτώσεις της περιβαλλοντικής υποβάθμισης, και με αφορμή την επέτειο της Ημέρας της Γης, δίνουν και παίρνουν τα μηνύματα των πολιτικών και των οικολόγων. Χαρακτηριστικότερο το τρίλεπτο τηλεοπτικό μήνυμα του αμερικανού προέδρου Ομπάμα που προέτρεψε τους Αμερικανούς να δραστηριοποιηθούν για τη σωτηρία του περιβάλλοντος και να μην περιμένουν «να έρθει η λύση μόνο από την Ουάσιγκτον».
Κερασάκι στην τούρτα της επετείου, οι δεκάδες οικολογικές οργανώσεις που δίνουν λίστες με «πράγματα που μπορώ να κάνω» την ημέρα αυτή και κάθε μέρα του χρόνου: ανακύκλωση σκουπιδιών, φυσιολατρικούς περίπατους, περιορισμό της χρήσης ηλεκτρικών συσκευών, ιδιωτικές καλλιέργειες ζαρζαβατικών και παροχή οικονομικής βοήθειας προς τις οικολογικές οργανώσεις της γειτονιάς τους.
Κάποιοι όμως θυμίζουν ότι η κλιματική αλλαγή δεν είναι μόνο πρόκληση, αλλά και ευκαιρία για τους πολίτες να επιδείξουν κοινωνική ευθύνη αφυπνιζόμενοι και να ζητήσουν από τις κυβερνήσεις να πάψουν να προστατεύουν τους ρυπαντές και να προωθήσουν επιτέλους αυστηρή, πράσινη νομοθεσία. Αρχίζοντας με την Ημέρα της Γης.
ΦΑΚΑΤΣΕΛΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 18/4/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου