Εξήντα χρόνια από την υιοθέτηση της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου σήμερα και η Ελλάδα επιμένει να παραβιάζει το πιο θεμελιώδες όλων: το δικαίωμα στη ζωή.
Όταν στις 10 Δεκεμβρίου του 1948, η Γενική Συνέλευση των Η.Ε. υιοθέτησε τη Διακήρυξη, το φιλόδοξο σχέδιο προέβλεπε την ανάληψη δράσης σε παγκόσμιο επίπεδο για την προαγωγή και προστασία των θεμελιωδών ελευθεριών και δικαιωμάτων του ανθρώπου. Ύστερα από έξι δεκαετίες, η κατάσταση παραμένει κρίσιμη. Η Ελλάδα εξακολουθεί να μην σέβεται τον άνθρωπο – πολίτη ως αποδέκτη δικαιωμάτων αναγνωρισμένων σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει επανειλημμένα επισημάνει στην Ελλάδα την ανάγκη συμμόρφωσης. Στην εν λόγω Επιτροπή, οι χώρες – μέλη του ΟΗΕ υποχρεούνται να υποβάλλουν εκθέσεις αναφορικά με τα μέτρα που λαμβάνουν για την πραγμάτωση των δικαιωμάτων που αναγνωρίζει το Διεθνές Σύμφωνο περί ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων,
Σε έκθεση που υπέβαλε η χώρα μας το 2005, οι επισημάνσεις της Επιτροπής αφορούσαν στην ανάγκη ανάληψης αποτελεσματικής δράσης σε σειρά καίριων ζητημάτων. Ένα από αυτά, ήταν και η επανειλλημένες παραβιάσεις του άρθρου 7 του Συμφώνου – απαγόρευση βασανιστηρίων ή απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης ή ποινής. Ειδικότερα, οι παρατηρήσεις της Επιτροπής εστίαζαν στις επαναλαμβανόμενες αναφορές απροκάλυπτης χρήσης βίας εκ μέρους της ελληνικής αστυνομίας. Θανάσιμοι πυροβολισμοί και κακομεταχείριση κατά τη σύλληψη και την ανάκριση, ανέφερε. Το θέμα, τρία χρόνια μετά, παραμένει εξίσου επίκαιρο και η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση, εξίσου αδρανής.
Μεταξύ άλλων, ανησυχία προκαλεί στην Επιτροπή και η αποτυχία του δικαστικού και διοικητικού ελληνικού συστήματος να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά και άμεσα τις υποθέσεις που συνδέονται με την αστυνομική βία. Αναφορά γίνεται και στην ευνοϊκή μεταχείριση των ελληνικών δικαστηρίων σε υποθέσεις που δικάζονται όργανα επιβολής της τάξης. Χθες, με την ολοκλήρωση της διαδικασίας εκδίκασης της υπόθεσης του ξυλοδαρμού του 26χρονου Κύπριου φοιτητή στη Θεσσαλονίκη από αστυνομικούς, ο εισαγγελέας ζήτησε την μετατροπή της κατηγορίας από απρόκλητη σωματική βλάβη σε επικίνδυνη σωματική βλάβη για τους τέσσερις κατηγορούμενους αστυνομικούς, ενώ για τους άλλους τρεις εμπλεκόμενους, απλή συνέργεια σε επικίνδυνη σωματική βλάβη!
Σειρά άλλων παραβιάσεων θεμελιωδών δικαιωμάτων από την Ελλάδα ανάφερονται και στην Ετήσια Έκθεση 2008 της Διεθνούς Αμνηστείας:
-Αποτυχία προσφοράς ασύλου στη συντριπτική πλειονότητα που το ζήτησε και μακρόχρονη κράτησή τους, μεταξύ των οποίων και παιδιά.
-Κακομεταχείριση μεταναστών από την αστυνομία.
-Κακομεταχείριση και θάνατοι κρατουμένων.
-Γυναίκες και κορίτσια θύματα εμπορίας ανθρώπων και καταναγκαστικής πορνείας εξακολούθησαν να μην προσδιορίζονται ως θύματα από τις αρχές με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ασκήσουν τα δικαιώματά τους για προστασία και βοήθεια.
-Οι αντιρρησίες συνείδησης αντιμετωπίζουν διωγμό και οι στρατεύσιμοι δεν πληροφορούνται το δικαίωμά τους να υπηρετήσουν εναλλακτική θητεία.
-Αναγκαστικές εξώσεις μελών της κοινότητας των Ρομά, παρά τη θέση σε ισχύ, τον Ιανουάριο, του Νόμου 3500/06 κατά της ενδοοικογενειακής βίας, μέρη του νόμου δεν ευθυγραμμίζονταν πλήρως με το καθήκον του κράτους να προστατεύει τα δικαιώματα των γυναικών.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ tv.xs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου