Όπως προέβλεπαν οι αριστεροί «προδότες», ο πόλεμος στην Γάζα δεν τερμάτισε τις επιθέσεις με Κασάμ.
Του Χαγκάϊ Ματάρ*
Ο πόλεμος στην Γάζα, με στόχο την υπεράσπιση του βομβαρδιζόμενου και υποβαθμισμένου νότου, άρχισε δύο μήνες πριν. Το θυμάται άραγε κανείς πλέον; Αντιθέτως ακούμε συζητήσεις για διαπραγματεύσεις που έχουν στόχο την απελευθέρωση του Γκιλάτ Σαλίτ με ανταλλαγή Παλαιστινίων κρατουμένων και για εκεχειρία με αντάλλαγμα το άνοιγμα των περασμάτων. Που και που, Κασάμ προσγειώνονται στον νότο και σπανίως ακούμε για την κατάσταση στην Λωρίδα της Γάζας. Θυμάται άραγε κανείς ακόμη τον πόλεμο; Δεν θα άξιζε να σταματήσουμε και να αναλογιστούμε για το τι συνέβη εκεί και για το τι επιτύχαμε;
Ας προσπαθήσουμε να ξαναθυμηθούμε τα γεγονότα: Το Κράτος του Ισραήλ επέλεξε να μην αποδεχτεί τις προτάσεις της Χαμάς για παράταση της εκεχειρίας, η οποία έδωσε περισσότερη ειρήνη στο δυτικό Νεγκέβ από οτιδήποτε άλλο, με αντάλλαγμα να ανοίξουν τα περάσματα. Αντίθετα με την μέση αντίληψη, δεν ήταν ποτέ πραγματικά ανοικτά πριν την πρόταση αυτή.
Αντί για συμφωνία, η κυβέρνηση αποφάσισε να ξεκινήσει μία τεράστια επίθεση, της οποίας ο επίσημος στόχος ήταν να τερματιστούν οι εκτοξεύσεις Κασάμ, η ανάκτηση της αποφασιστικότητας μας και να πληγεί η Χαμάς. Με το που τελείωσε ο πόλεμος, μετά την δολοφονία περισσότερων από 1000 Παλαιστινίους, συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων παιδιών και μετά τον τραυματισμός χιλιάδων ανθρώπων και την τεράστια καταστροφή που προκλήθηκε και μετά τον θάνατο 13 Ισραηλινών(συμπεριλαμβανομένων πέντε από φίλια πυρά), τίποτα δεν άλλαξε και οι στόχοι δεν επιτεύχθηκαν.
Οι εκτοξεύσεις Κασάμ, οι οποίες αυξήθηκαν στην διάρκεια του πολέμου, έχουν γίνει ξανά ρουτίνα. Η αποφασιστικότητα είναι δύσκολο να μετρηθεί, αν και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι συνεχιζόμενες εκτοξεύσεις κρύβουν την απάντηση και για αυτό. Τι γίνεται με την Χαμάς; Εξακολουθεί να κυβερνά την Λωρίδα, ξεκινά σχέδια ανασυγκρότησης, μετέχει σε διαπραγματεύσεις με την Φατάχ για τον σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας και συνεχίζει να προσφέρει στο Ισραήλ την ίδια συμφωνία: Μία εκεχειρία με αντάλλαγμα το άνοιγμα των περασμάτων και τον Σαλίτ με αντάλλαγμα κρατουμένους. Άρα, εκτός από τους σκοτωμούς, την καταστροφή και το αυξανόμενο μίσος, τι πετύχαμε;
Μην πείτε πως δεν είχαμε άλλη επιλογή
Στην διάρκεια του πολέμου, οι αντιρρήσεις και οι διαδηλώσεις δεν επιτρεπόντουσαν. Όταν τις κάναμε, καταδικαστήκαμε ως προδότες και 800 περίπου από εμάς, οι περισσότεροι άραβες, συλληφθήκαμε. Πολλοί άλλοι δέχθηκαν επίθεση από την αστυνομία. Τα μέσα ενημέρωσης μας αγνόησαν και ο κόσμος στο δρόμο μας λοιδορούσε, λέγοντας ότι δεν νοιαζόμαστε για τον νότο. « Που ήσασταν εδώ και οκτώ χρόνια όταν οι κάτοικοι της Σντερότ υπέφεραν;» ήταν η κοινή ερώτηση που πετούσαν αυτοί που ξέχναγαν τους χιλιάδες Παλαιστινίους θύματα τα προηγούμενα οκτώ χρόνια και οι οποίοι δεν προσφέρθηκαν ποτέ να δώσουν πραγματική βοήθεια στον νότο.
Τελικά με μαγικό τρόπο ο πόλεμος τελείωσε και ξεχάστηκε, όπως ξεχάστηκαν τα προηγούμενα οκτώ χρόνια. Ακόμη και οι επικρίσεις που είδαμε κατά κόρον να ακούγονται στην διάρκεια του δευτέρου πολέμου στον Λίβανο δεν ακούστηκαν αυτή την φορά, παρά όλες τις αποτυχίες.
Που είναι όλος αυτός ο κόσμος που μας προπηλάκιζε και μας πετούσε αυγά; Νοιάζονται πράγματι για τον νότο; Μήπως τώρα καταλαβαίνουν αυτό που οι προδότες στο περιθώριο έλεγαν πριν τον πόλεμο-το ότι δεν υπάρχει στρατιωτική λύση και το ότι πρέπει να τερματίσουμε την πολιορκία;
Σύντομα μία νέα κυβέρνηση θα σχηματιστεί. Αν και είναι απίθανο να μας ακούσει, πρέπει να απαιτήσουμε να βγάλει συμπεράσματα από τον πόλεμο, να άρει αμέσως την πολιορκία, να απελευθερώσει όλους τους Παλαιστινίους κρατουμένους(με απελευθέρωση παράλληλα του Γκιλάντ Σαλίτ) και να μετάσχει σε πραγματικές διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό της κατοχής τόσο στηνΛωρίδα της Γάζας όσο και στην Δυτική όχθη. Όλοι όσοι δεν μάχονται για τα αιτήματα αυτά δεν θα πρέπει να εκπλαγούν όταν ξεσπάσει ο επόμενος πόλεμος ή τουλάχιστον να μην πουν ξανά ότι δεν είχαμε άλλη επιλογή.
*Ο Χαγκάι Ματάρ είναι δημοσιογράφος και ακτιβιστής κατά του πολέμου και της πολιορκίας. Το άρθρο του αυτό δημοσιεύτηκε στον ιστοσελίδα της ισραηλινής εφημερίδας ευρείας κυκλοφορίας «Γεντιότ Αχρονότ»(ynetnews) στις 28/02/2009.
http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-3678804,00.html
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ BLOG ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου