......."Ο μέσος πολίτης διερωτάται επί τριάντα πέντε χρόνια γιατί οι όποιες κυβερνήσεις άσκησαν την εξουσία, ουδέποτε ή σπανιότατα ενήργησαν προληπτικά, αλλά αναμένουν πάντα διόγκωση του προβλήματος πριν αναλάβουν κατασταλτική δράση.
Η μόνη ερμηνεία είναι ότι το σύστημα της μεταπολιτεύσεως φαίνεται να πιστεύει ότι η αυστηρή αντιμετώπιση εκνόμων καταστάσεων θα το εταύτιζε με το δικτατορικό καθεστώς της 21ης Απριλίου 1967. Το σύνδρομο επιδείξεως «δημοκρατικής συμπεριφοράς» έχει αφαιρέσει από την όποια κυβέρνηση τη δυνατότητα προληπτικής δράσεως.
Προτιμότερο, κατά τους κρατούντες, η εκτράχυνση της καταστάσεως, ώστε να προκληθεί έντονο αίσθημα δυσφορίας στην κοινωνία για να εφορμήσει κατασταλτικά η αστυνομία, με τρόπο πολύ βιαιότερο. Το πολιτικό σύστημα φαίνεται να αντλεί νομιμοποίηση όχι από το ισχύον δίκαιο, αλλά από τη «λαϊκή αγανάκτηση».
Πρόκειται για μοναδικό πολιτικό πρωτογονισμό, αλλά ταυτόχρονα για τη χειρότερη μορφή λαϊκισμού, διότι το τελικό αποτέλεσμα είναι άσκηση ακόμη μεγαλύτερης βίας από τα όργανα της τάξεως, όταν σε κάποια φάση αποφασίσει η πολιτική ηγεσία να θέσει τέλος σε μια έκρυθμη κατάσταση".........Κ.ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 30/1/2011
......"Γιατί, όμως, τώρα η κατακραυγή για την καταπάτηση ενός θεσμού που επί έτη τσαλαπατούν οι γνωστές δυνάμεις της «Προόδου»; Στο κάτω κάτω της γραφής, οι μετανάστες άφησαν τον χώρο άθικτο και σφουγγαρισμένο. Τα δικά μας «παιδιά» δεν αρκούνταν στην κατάληψη· έσπαζαν, έκλεβαν, ενώ σε μια περίπτωση έκαψαν ένα από τα ιστορικά κτίρια του Πολυτεχνείου.
Η μία εξήγηση είναι ο ενδόμυχος και αφανής ρατσισμός της ελληνικής κοινωνίας. Είπαμε: να κάνουν δικά μας παιδιά μπάχαλο τα ΑΕΙ, αλλά όχι να τα καταλαμβάνουν ξένοι και μάλιστα μελαψοί!".....Π.ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 30/1/2011
........"Εχω την εντύπωση ότι από την ιστορία της κατάληψης μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι με δύο πράγματα. Κατ’ αρχάς, ότι, παρά την αρχική αβελτηρία των αρχών, που είχαν ειδοποιηθεί για τις προθέσεις των παράνομων μεταναστών και θα μπορούσαν να τις έχουν εμποδίσει, εν τέλει η διαχείριση της κρίσης έφερε το ευκταίο αποτέλεσμα. Η απειλή της αστυνομικής επέμβασης απεδείχθη επαρκής, ώστε να μη χρειαστεί πραγματική βία. Αναμφισβήτητα, είναι πολύ καλύτερα έτσι. Γιατί, αλίμονο αν ο νόμιμος κάτοχος της ισχύος πρέπει κάθε φορά να την αποδεικνύει προκειμένου να την επιβάλλει. «Η ισχύς», έλεγε η Θάτσερ, «είναι όπως το να είσαι κυρία. Αν πρέπει να λες στους άλλους ότι είσαι, δεν είσαι».....
......"Ομως, στις σημερινές συνθήκες, με την ελληνική κοινωνία να υποχρεώνεται να προχωρήσει με το ζόρι στην πιο εκτεταμένη και επώδυνη αλλαγή από τη μεταπολίτευση, ο φόβος κάνει όλο και περισσότερους να συνειδητοποιούν πόσο επικίνδυνο είναι το πανεπιστήμιο να εξασφαλίζει το ακαταδίωκτο σε κάθε λογής τυφλωμένους φανατικούς, τους οποίους εμπνέει μόνον το «γαία πυρί μιχθήτω». Μπορείς να διακινδυνεύσεις να αφήσεις ένα τετράχρονο να παίξει, λ.χ., με τον τρίφτη του τυριού - το πολύ πολύ να γδαρθεί και να κλαίει. Το αφήνεις όμως να παίξει με μια χειροβομβίδα;".........
Σ.ΚΑΣΣΙΜΑΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 30/1/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου