Μια νέα μορφή «αποικιοκρατίας» εμφανίζεται στις αναπτυσσόμενες χώρες, η οποία έχει καθαρά οικονομικό υπόβαθρο: κυβερνήσεις ανεπτυγμένων κρατών, καθώς και οικονομικοί κολοσσοί του δυτικού κόσμου αγοράζουν τεράστιες εκτάσεις φτηνής γης στις αναπτυσσόμενες χώρες, με σκοπό να ασκούν από εκεί τις διεθνείς τους γεωργικές επιχειρήσεις.
Όλα ξεκινούν από τη βασική παραδοχή ότι μέχρι το 2050 ο πληθυσμός του πλανήτη αναμένεται να αγγίξει τους 9,1 δισεκατομμύρια κατοίκους, με αποτέλεσμα η ζήτηση για το βασικότερο στοιχείο που απαιτεί ο ανθρώπινος οργανισμός – την τροφή – να αναμένεται να αυξηθεί τουλάχιστον κατά 50%. Τα στοιχεία αυτά δεν αγγίζουν μονάχα τους «ανθρωπιστές» του πλανήτη μας, αλλά πλέον έχουν προκαλέσει μια νέα και συνεχώς διευρυνόμενη τεράστια αγορά σε διεθνές επίπεδο: την αγορά γης! Πιο συγκεκριμένα, επενδυτικοί κολοσσοί από διάφορες χώρες του κόσμου, καθώς και κυβερνήσεις ανεπτυγμένων χωρών, δραστηριοποιούνται πλέον ενεργά σε μια καινούρια διεθνή αγορά, η οποία βασίζεται στην αγορά ή την εκμίσθωση φτηνής καλλιεργήσιμης γης των αναπτυσσόμενων κρατών, με σκοπό την καλλιέργεια τεράστιων ποσοτήτων τροφής με πολύ φτηνό κόστος.
Ο στόχος του εγχειρήματος; Για τους πιο ιδεολόγους είναι η παραγωγή μεγάλης ποσότητας φτηνής τροφής για τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες των ανθρώπων που πεινούν. Για τους πιο ρεαλιστές δεν είναι τίποτα άλλο από... το κέρδος! Και πράγματι, στην εν λόγω νέα αγορά, το κέρδος είναι τεράστιο και το επενδυτικό ρίσκο σχεδόν μηδαμινό. Συγκεκριμένα, το στοιχείο-κλειδί είναι ότι στην Αφρική και στην Ασία υφίστανται τεράστιες εκτάσεις γόνιμης γης που μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα παραγωγική αν καλλιεργηθεί σωστά. Ωστόσο λόγω των πολιτικών και οικονομικών συνθηκών των αναπτυσσόμενων χωρών, η γη αυτή μένει ανεκμετάλλευτη και για το λόγο αυτό η αξία της είναι τρομερά φτηνή. Για παράδειγμα, τεράστιες εκτάσεις γης διατίθενται στη Ζάμπια για 350-500 δολάρια ανά εκτάριο, ενώ η ίδια γη στην Αργεντινή ή στις ΗΠΑ αγγίζει 3.500-5.000 δολάρια ανά εκτάριο! Αν στα παραπάνω προστεθεί το φτηνό εργατικό δυναμικό και οι «ευνοϊκή μεταχείριση» που οι τοπικές κυβερνήσεις επιφυλάσσουν στους δυτικούς κολοσσούς, τότε αντιλαμβάνεται κανείς ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιδιαίτερα κερδοφόρα και καθόλου ριψοκίνδυνη νέα αγορά.
Τα παραδείγματα της δραστηριοποίησης στη νέα αγορά είναι αναρίθμητα. Η κυβέρνηση του Σουδάν «νοίκιασε» για... 99 χρόνια 1,5 εκατομμύρια εκτάρια της γης της στην Αίγυπτο και στη Νότια Κορέα. Το Κουβέιτ νοίκιασε 130.000 εκτάρια από τη γη της Καμπότζης. Η Αίγυπτος σχεδιάζει να καλλιεργήσει σιτάρι και καλαμπόκι σε 840.000 εκτάρια στην Ουγκάντα. Ο πρόεδρος του Κονγκό πρότεινε να εκμισθώσει 10 εκατομμύρια εκτάρια της γης της χώρας του στη Νότια Αφρική. Και ο κατάλογος συνεχίζεται...
Το πιο ανησυχητικό στοιχείο, ωστόσο, αποτελεί το γεγονός ότι αυτή η νέα μορφή «αποικιοκρατίας» λαμβάνει χώρα με την πλήρη συναίνεση των αναπτυσσόμενων κρατών που αλώνονται. Λόγω της δυσχερούς οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκονται, τα εν λόγω κράτη όχι μόνο δεν αντιδρούν στην «κατάληψη-εξαγορά» της γης τους από ξένες δυνάμεις, αλλά αντιθέτως την επικροτούν και την επιθυμούν, προτείνοντας μάλιστα συμφέρουσες τιμές και άλλες οικονομικές διευκολύνσεις!
Πηγή: Spiegel TVXS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου