Οικονομικό σχέδιο Ν.Δ. - ΛΑΟΣ

ΑΝ ΤΟ ΦΛΕΡΤ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΟ ΓΑΜΟ

Παρά την πρόσφατη επαναβεβαίωση της παλιάς θέσης του κ. Καραμανλή ότι «δεν συνεργάζεται με τα άκρα», η προσέγγιση του κόμματος του κ. Καρατζαφέρη προς το κυβερνών κόμμα συνεχίζεται.

Η αδυναμία της κυβέρνησης της Ν.Δ., με την οριακή πλειοψηφία και το τσαλακωμένο πολιτικό προφίλ, αφήνει ελεύθερο το χώρο στον πεπειραμένο τακτικιστή καναλάρχη. Με υπολογισμένες κινήσεις και εφαρμόζοντας σταθερά την τακτική του σκοτσέζικου ντους, ο κ. Καρατζαφέρης διεκδικεί να επιστρέψει από την πόρτα στην «κοινή πολυκατοικία» της (ακρο-κεντρο)δεξιάς, εκεί δηλαδή από όπου τον πέταξαν πριν από 9 χρόνια από το παράθυρο.

Ακόμα κι ο Αρης Σπηλιωτόπουλος, ο άνθρωπος δηλαδή που είχε δεχτεί το 2000 τη σφοδρή επίθεση από τον κ. Καρατζαφέρη (με τα περί «Σαλώμης») που οδήγησε στη διαγραφή του, είναι έτοιμος να τον καλοδεχτεί, λέγοντας μεγαλόψυχα ότι «ο ΛΑΟΣ σε πολλά ζητήματα έχει εκφράσει απόψεις που δεν χαρακτηρίζονται ακραίες».

Οσο για την παλιά δήλωση Καραμανλή περί άκρων, ο υπουργός Παιδείας έδωσε μια περίεργη ερμηνεία: «Η δήλωση Καραμανλή περί άκρων δεν αποκλείει κανέναν και δεν προεγκρίνει κανέναν» (Mega, 9/3/09).

Για να αντιληφθεί κανείς πώς σχεδιάζει αυτή την προσέγγιση, χρήσιμη είναι η περιγραφή που έκανε ο ίδιος ο κ. Καρατζαφέρης σε μια συνεδρίαση της Βουλής τον περασμένο μήνα.

Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ θυμήθηκε μια παλιά ελληνική ταινία με «μια ξεπεσμένη αριστοκράτισσα και την κόρη της, που μου φαίνεται ότι ήταν η Μπέτυ Αρβανίτη, οι οποίες δεν είχαν να φάνε και πήγαινε ένας κρεοπώλης της γειτονιάς, ένας χασάπης και τους έδινε τα κρέατα, τα μπιφτέκια, τον κιμά κ.λπ. και την "έβγαζαν". Αλλά, βεβαίως, δεν ήθελαν να δείξουν το χασάπη, ντρεπόντουσαν. Ετσι είναι ξεπεσμένη η Νέα Δημοκρατία. Παίρνει τις ιδέες μας αλλά δεν θέλει να ξέρει ότι είναι από εμάς».

Κρεοπωλείον «Η πατρίς»

Ο (κατά δήλωσή του) «χασάπης» της δεξιάς έχει, βέβαια, δίκιο. Σε μια σειρά από ζητήματα που απασχόλησαν τα τελευταία χρόνια την κυβέρνηση, οι τελικές αποφάσεις που πάρθηκαν από τα αρμόδια υπουργεία και τον ίδιο τον πρωθυπουργό φέρνουν τη σφραγίδα του κ. Καρατζαφέρη. Σε ορισμένα, μάλιστα, απ' αυτά, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ έχει κατορθώσει να δημιουργήσει πραγματικό «ρεύμα», παρασύροντας στην πολιτική του επιχειρηματολογία μέσα ενημέρωσης που υποτίθεται ότι δεν ταυτίζονται με τη δεξιά (εφημερίδες όπως το «Πρώτο Θέμα» και κανάλια όπως το Mega).

Από τη διαμάχη για το βιβλίο της Ιστορίας μέχρι τις κυβερνητικές εξαγγελίες για την ποινικοποίηση της κουκούλας και την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, η κυβέρνηση εμφανίζεται να υιοθετεί -και μάλιστα με μεγάλη καθυστέρηση που της προκαλεί και αντίστοιχο πολιτικό κόστος- τις προτάσεις του κ. Καρατζαφέρη.

Από τη δική τους πλευρά, ο πρόεδρος και οι βουλευτές του ΛΑΟΣ δεν διστάζουν να υπερψηφίζουν τα κρίσιμα νομοσχέδια της κυβέρνησης, ενώ οι παρεμβάσεις τους στη Βουλή κινούνται περισσότερο κατά του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ και πολύ συχνά από τα δικά τους έδρανα εκφωνούνται οι πιο καθαροί φιλοκυβερνητικοί λόγοι.

Πιο (νεο)φιλελεύθερος από τον κ. Αλογοσκούφη αποδεικνύεται ότι είναι ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ. Σύνδεσμός του με την κυβέρνηση παραμένει ο κ. Παν. Ψωμιάδης Πιο (νεο)φιλελεύθερος από τον κ. Αλογοσκούφη αποδεικνύεται ότι είναι ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Το αποτέλεσμα είναι να έχει ήδη δημιουργηθεί ένας σφικτός πολιτικός εναγκαλισμός, τον οποίο αποδέχεται στην πράξη η κυβέρνηση, ακόμα και όταν στα λόγια τον απορρίπτει. Η σαφής στροφή της προς μια πολιτική ατζέντα «νόμου και τάξης» προκύπτει και ενισχύεται απ' αυτή την άτυπη συνεργασία, την οποία ο κ. Καρατζαφέρης ήδη αποκαλεί «συγκυβέρνηση».

Στην πραγματικότητα ο κ. Καρατζαφέρης έχει πετύχει ό,τι έλεγε και το παλιό σλόγκαν για τα εσώρουχα που είχε ο ίδιος λανσάρει, την εποχή που ήταν (μόνο) διαφημιστής: «Απ' έξω εμφάνιση και από μέσα άνεση». Απ' έξω η κυβέρνηση εξακολουθεί να εμφανίζεται ως πολιτικός εκφραστής του μεσαίου χώρου, ενώ από μέσα έχει όλη την άνεση να κυριαρχεί η ακροδεξιά.

Οι δυο πιο ορατοί άξονες αυτής της προσέγγισης είναι ασφαλώς η επιβολή μέτρων σκληρής αστυνόμευσης στο εσωτερικό και η υιοθέτηση μιας εθνικιστικής ρητορικής στο εξωτερικό.

Αλλά το πραγματικό πολιτικό ερώτημα που προκύπτει από αυτή τη σύγκλιση είναι ποιες επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτή η «συγκυβέρνηση» στη διαχείριση του σπουδαιότερου ζητήματος αυτής της περιόδου, την αντιμετώπιση δηλαδή της οικονομικής κρίσης.

Ο πατριωτισμός της τσέπης

Η οικονομική «φιλοσοφία» του ΛΑΟΣ αποτελεί ένα επιπλέον επιχείρημα, το οποίο χρησιμοποιούν ορισμένοι αναλυτές για να διευκολύνουν τη διαφαινόμενη δεξιά «συγκυβέρνηση». Αν μπολιαστεί, μας λένε αυτοί οι αναλυτές, η οικονομική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας με τη «σκέψη Καρατζαφέρη», τότε μπορεί να πάρει πιο «φιλολαϊκές μορφές», εφόσον το ΛΑΟΣ αποτελεί τη σύγχρονη εκδοχή της παλιάς λαϊκής δεξιάς, η οποία δεν υιοθετεί τη φιλελεύθερη οικονομική λογική.

Είναι αλήθεια ότι ορισμένες από τις κατά καιρούς εξαγγελίες του κ. Καρατζαφέρη έχουν σαφή αναφορά σε δόγματα της λαϊκής δεξιάς και συνοδεύονται από προτάσεις μέτρων «προστασίας των μικρομεσαίων», που έρχονται σε αντίθεση με τη σκληρή νεοφιλελεύθερη λογική. Αν συνυπολογίσει κανείς την αντιευρωπαϊκή ρητορική του κόμματος, τότε μπορεί να παρασυρθεί και να θεωρήσει ότι περιμένουν καλύτερες μέρες τους εργαζόμενους, αν επιτευχθεί τελικά η πολυσυζητημένη συγκατοίκηση.

Ομως, ισχύει εντελώς το αντίθετο. Αν μπει κανείς στον κόπο και αφαιρέσει από τις προτάσεις του κ. Καρατζαφέρη το διαφημιστικό τους περίβλημα, το μόνο που μένει είναι μια σκληρή νεοφιλελεύθερη λογική. Ξεχωρίζουμε κατ' αρχάς δύο προτάσεις του ΛΑΟΣ που ήδη έχουν υιοθετηθεί από την κυβέρνηση, αλλά έχει ενδιαφέρον η συλλογιστική με την οποία τις εισηγήθηκε προσωπικά ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ.

Α. Η «νομιμοποίηση» των ημιυπαίθριων χώρων.

«Σας προτείνουμε ένα φόρο, γλυκύ φόρο, κύριε πρωθυπουργέ», έλεγε στις 6/2/09 στη Βουλή ο κ. Καρατζαφέρης.

Σύνδεσμός του με την κυβέρνηση παραμένει ο κ. Παν. Ψωμιάδης Σύνδεσμός του με την κυβέρνηση παραμένει ο κ. Παν. Ψωμιάδης «Ενα εκατομμύριο σπίτια είναι παράνομα. Ολα τα διαμερίσματα της Ελλάδας είναι παράνομα με τους ημιυπαίθριους χώρους. Ολοι θέλουν να τα νομιμοποιήσουν. Δεν υπάρχει Ελληνας που δεν θα δώσει ευχάριστα για να νομιμοποιήσει το σπίτι του, γιατί αυτομάτως ανεβαίνει και η αντικειμενική αξία του ακινήτου. Να τα γκρεμίσετε ένα εκατομμύριο σπίτια δεν μπορείτε. Αρα, λοιπόν, πάρτε απ' αυτό το φόρο».

Πρόκειται για το αυστηρά εισπρακτικό μέτρο που έσπευσε να υιοθετήσει ο κ. Σουφλιάς, με την αστεία επισήμανση ότι «δεν πρόκειται για νομιμοποίηση, αλλά για τακτοποίηση».

Β. Η φοροαπαλλαγή για τα αυτοκίνητα πολυτελείας.

«Τόσο καιρό που φωνάζαμε εμείς εντός Κοινοβουλίου κι εντός Ευρωκοινοβουλίου να φέρετε την πλήρη κατάργηση του τέλος ταξινόμησης, δεν το κάνατε», έλεγε και πάλι στη Βουλή στις 30/3/09, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ.

«Το πιο ακριβό αυτοκίνητο, η Porsche η Cayenne, έχει 22.000 ευρώ στις Βρυξέλλες -χθες ήμουν εκεί- όταν είναι τετραετίας. Εδώ, γιατί έχει 60.000 και 70.000 ευρώ; Για ποιο λόγο το αυτοκίνητο που στην Ελλάδα έχει 40.000 ευρώ στη Ρουμανία μπορείς να βρεις το ίδιο με 14.000 ευρώ; Είμαστε η μόνη χώρα της Ευρώπης που συμβαίνει αυτό. Αν θέλετε, λοιπόν, να νομοθετήσετε υπέρ του λαού, νομοθετήστε και πείτε "καταργείται τελείως"».

Δώστε Πόρσε στο λαό, λοιπόν! Αλλά οι «δομικές αλλαγές» που εισηγείται ο κ. Καρατζαφέρης για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι πολύ σοβαρότερες:

1. Η κατάργηση της φορολογίας των επιχειρήσεων που επενδύουν.

«Στις ελάχιστες επενδύσεις που γίνονται, για να μη φύγουν και αυτές και γίνουν περισσότερες, όσα κέρδη επανεπενδύονται, μηδέν φορολογία. Οταν, λοιπόν, υπάρχει μία επιχείρηση που επενδύει όσα και αν κερδίζει στο σύνολό τους, δεν φορολογούνται. Οχι κλάσμα, κύριε πρωθυπουργέ. Γιατί όταν μπει κλάσμα, αρχίζει ο έφορος και κάνει το κουμάντο» (12/2/09).

2. Η νομιμοποίηση του μαύρου χρήματος των επιχειρηματιών.

«Ζητήστε να σας πουν πόσα χρήματα έχουν οι Ελληνες στο εξωτερικό. Θα τρομάξετε. Είμαστε η χώρα με τις μεγαλύτερες καταθέσεις στην Ελβετία. Κάποια απ' αυτά τα χρήματα μπορούν να έλθουν πίσω, κύριε πρωθυπουργέ. Νομιμοποιήστε τα. Πώς; Πείτε: νομιμοποιώ όλα αυτά τα χρήματα, δεν με ενδιαφέρει πώς τα έβγαλες έξω, αρκεί να πάρεις ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου» (12/2/09).

Μια καρέκλα χωρίζει τον κ. Καρατζαφέρη από τον άλλοτε ηγέτη και μέγα ευεργέτη του Μια καρέκλα χωρίζει τον κ. Καρατζαφέρη από τον άλλοτε ηγέτη και μέγα ευεργέτη του 3. Η κατάργηση του «πόθεν έσχες».

«Καταργήστε για πέντε χρόνια το "πόθεν έσχες", καταργήστε για πέντε χρόνια ό,τι τεκμήριο υπάρχει. Αυτός που έχει χρήματα στο σεντούκι θα πάει να τα κάνει σπίτι και αν έχει πολλά, θα τα κάνει βίλα. Θα δουλέψει ο εκσκαφέας, ο οικοδόμος, θα δουλέψει ο μπογιατζής, θα δουλέψει ο σιδεράς, θα δουλέψει αυτός ο οποίος πουλάει κουζίνες, ψυγεία ή κουρτίνες, όλοι. Θα γυρίσει η αγορά. Βγάλτε τα μαύρα χρήματα από τα σεντούκια» (12/2/09).

4. Η θεσμοποίηση της παραοικονομίας σε όλα τα επίπεδα.

«Οσον αφορά την παραοικονομία, ξέρετε ότι υπάρχει ανάμεσά μας. Εγώ, αν ήμουν στη θέση σας, θα έκανα λίγο τα στραβά μάτια. Πρόσκαιρα θα έχανα κάποια έσοδα, στο τέλος όμως θα τα πάρω τα έσοδά μου. Θα τα πάρω από το έργο που θα κάνει, που θα χτίσει, που θα αγοράσει ένα ακίνητο. Ταυτόχρονα, όμως, ενισχύω την απασχόληση! Αποφεύγω έναν μεγάλο βραχνά. Γιατί εμένα δεν με ενδιαφέρει σε αυτήν τη φάση εκεί που πηγαίνει η ανεργία, ποια οικονομία μου δίνει μεροκάματα! Εγώ θέλω μεροκάματα τώρα» (12/2/09).

5. Το ξεπούλημα όλων των δημόσιων οργανισμών «εδώ και τώρα».

Ο κ. Καρατζαφέρης δεν αρκείται στην υποστήριξη των κυβερνητικών χειρισμών για την πώληση της Ολυμπιακής. Προτείνει -επί τη ευκαιρία- το ξεπούλημα και του ΟΣΕ: «Εχουμε μια αδερφή γεροντοκόρη πενήντα οκτώ ετών, κακοφτιαγμένη, στραπατσαρισμένη και έρχεται κάποιος και την παίρνει και μας δίνει και προίκα. Οχι να δώσουμε εμείς προίκα. Λοιπόν, μην χάσετε την ευκαιρία. Κοιτάξτε τι καλύτερο μπορείτε να δώσετε. Και κοντά στη γεροντοκόρη αδερφή, μπας και δώσετε και κανέναν γεροντοκόρο αδερφό, δηλαδή τον ΟΣΕ» (12/2/09).

6. Η θεοποίηση των ιδιωτικών επιχειρήσεων και της δράσης τους.

«Ξέρετε, κύριε υπουργέ», παρατηρεί στον κ. Αβραμόπουλο (18/2/09), «ότι εάν αναθέσετε σ' έναν ιδιωτικό φορέα όλες τις αξονικές, όλες τις μαγνητικές, όλα τα εγκεφαλογραφήματα, θα σας έρθει φθηνότερα κατά έν τρίτο απ' ό,τι κοστίζει σήμερα;».

7. Η δημιουργία ενός «παραδείσου» επενδυτών στην Ελλάδα.

Το οικονομικό όραμα του κ. Καρατζαφέρη είναι να δημιουργηθεί στην Ελλάδα ένα επενδυτικό «θαύμα», ανάλογο μ' εκείνο που προκάλεσε σε χώρες της Ασίας και της Ανατολικής Ευρώπης τα μικρά μεροκάματα και η απουσία εργατικής προστασίας.

Στις 22/1/09 ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ αποκαλύπτει στον αρμόδιο υπουργό ότι «δύο παγκόσμιες μονάδες, η Mitsubishi και η Hyundai, θέλουν καλύτερη πρόσβαση στην Ευρώπη. Το ξέρετε; Τα λαγωνικά σας το έχουν πιάσει αυτό; Εγώ θα πήγαινα αύριο το πρωί, κύριε υπουργέ, στην Ιαπωνία και θα έλεγα "ελάτε στην Ελλάδα και σας δίνω τα πάντα, ό,τι θέλετε, μέχρι και ασφαλιστική απαλλαγή τα πρώτα πέντε χρόνια. Ελάτε εδώ"». Με ιδιαίτερη επιμονή επανέφερε στη Βουλή το ίδιο αίτημα για χαριστική μεταχείριση των δύο συγκεκριμένων πολυεθνικών εταιρειών ο βουλευτής του ΛΑΟΣ και προσωπικός συνεργάτης του κ. Καρατζαφέρη Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης (28 και 29/1/09).

8. Η καταπάτηση δικαιωμάτων των εργαζομένων της χώρας.

Οπως κάθε συνεπής σκληρός νεοφιλελεύθερος, ο κ. Καρατζαφέρης θεωρεί εμπόδιο στην οικονομική ανάπτυξη τους αγώνες των εργαζομένων και, φυσικά, τον ίδιο τον συνδικαλισμό.

Δεν διστάζει, μάλιστα, να εκθειάσει από το βήμα της Βουλής το περιβόητο «άρθρο 4», δηλαδή τον αντεργατικό νόμο του 1983: «Είμαι απολύτως υπέρ του άρθρου 4 που είχε φέρει [το ΠΑΣΟΚ], που επιτέλους προσδιόριζε πώς γίνεται μία απεργία. Από τους εργαζόμενους οι μισοί συν ένας. Γιατί τώρα είναι χίλιοι οι εργαζόμενοι σε έναν τομέα, συνδικαλίζονται οι 100, ταμειακώς εντάξει είναι οι 60 και αποφασίζουν οι 31. Και οι άλλοι δεν θέλουν. Πάμε, λοιπόν, σε μία λογική επεξεργασία» (23/1/09).

Οσο για τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, «όλοι είμαστε υπέρ της ελευθερίας των διεκδικήσεων, όλοι είμαστε υπέρ των λαϊκών αγώνων. Δεν είμαστε όμως υπέρ των παρανομιών».

9. Με τραπεζίτη αρχηγό.

Και πώς θα γίνουν όλα αυτά που εισηγείται ο κ. Καρατζαφέρης; Μα είναι πολύ απλό. Πρέπει να αναλάβει την πρωθυπουργία ένας τραπεζίτης!

Απευθυνόμενος με επίκαιρη ερώτηση προς τον πρωθυπουργό σχετικά με την ανάγκη συναίνεσης για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης (20/2/09), ο κ. Καρατζαφέρης εισηγήθηκε την πρωθυπουργοποίηση του Λουκά Παπαδήμου, υποδιοικητή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας και πρώην διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος:

«Αυτό το οποίο προτείνω εγώ και είναι συγκεκριμένο είναι να φωνάξουμε τον καλύτερο. Ποιος είναι ο καλύτερος σήμερα; Ποιος μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση; Πιστεύω και προτείνω -μπορεί να είναι άλλος, μπορεί κάποιος να προτείνει κάποιον άλλο- τον Λουκά Παπαδήμο. Να τον πάρουμε από υποδιοικητή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας, να τον φέρουμε εδώ, να κάνουμε κυβέρνηση, να βάλετε εσείς τους υπουργούς σας, να βάλει το ΠΑΣΟΚ, να βάλουν και οι άλλοι από έναν και να στηρίξουμε όλοι μαζί μια προσπάθεια να βγούμε από την κρίση».

Δεν υπάρχει πιο κυνική ομολογία για τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την έξοδο από την κρίση ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ από αυτή τη σαφή πρόταση.

Την ίδια ώρα που σε διεθνές επίπεδο θεωρούνται υπεύθυνοι για την κρίση οι ακραίοι κερδοσκοπικοί μηχανισμοί που στήθηκαν από τους τραπεζικούς γίγαντες και ενώ στην Ελλάδα η τραπεζική αγορά συνεχίζει να πετυχαίνει υψηλή κερδοφορία σε βάρος των χρηστών του τραπεζικού συστήματος, ακούγεται εξαιρετικά προκλητική μια τέτοια πρόταση. Βέβαια, είναι και δείγμα του πολιτικού πρωτογονισμού της ακροδεξιάς στην Ελλάδα, γιατί στην ίδια ομιλία του ο κ. Καρατζαφέρης εξήγησε ότι αν το πρόβλημα της Ελλάδας δεν ήταν οικονομικό (όπως σήμερα) αλλά εθνικό, τότε καταλληλότερος για πρωθυπουργός θα ήταν ένας... στρατιωτικός.

Τι θέλει το ΛΑΟΣ

Ολα αυτά τα μέτρα που απαριθμεί σε κάθε ευκαιρία ο κ. Καρατζαφέρης δεν τα εμπνεύστηκε μόνο ενόψει της κρίσης. Αν κάνει κανείς τον κόπο να διαβάσει το επίσημο πρόγραμμα με το οποίο κατέβηκε το ΛΑΟΣ στις τελευταίες εκλογές, θα διαπιστώσει ότι περιλαμβάνονται σκληρά αντιεργατικά νεοφιλελεύθερα μέτρα που δεν θα τολμούσαν να προτείνουν ούτε τα παιδιά του Σικάγου στη Χιλή του Πινοσέτ.

*Το πρόγραμμα αυτό προβλέπει έναν «θεσμό συνεργασίας των τάξεων» που θα υποκαταστήσει το συνδικαλισμό (σ. 15), προτείνει σκανδαλώδη επιδότηση κατά 50% των εφοπλιστών για πλοία που ναυπηγούνται σε ελληνικά ναυπηγεία (σ. 75), εισηγείται ξεπούλημα των εταιρειών του δημόσιου τομέα «επειδή δημιουργήθηκαν από την τάση για κρατισμό του ΠΑΣΟΚ» (σ. 34).

*Οσο για τον δημόσιο τομέα, το σάκο του μποξ δηλαδή για κάθε συνεπή νεοφιλελεύθερο, το πρόγραμμα του ΛΑΟΣ προβλέπει προσαρμογή των αμοιβών του δημόσιου τομέα σε αυτές του ιδιωτικού και «εξατομίκευσή» τους. Δηλαδή, εξάρτησή τους από «την αποτελεσματικότητα, από την παραγωγικότητα και από την ακεραιότητα του κάθε υπαλλήλου» (σ. 33).

*Εκεί όπου οι θέσεις του ΛΑΟΣ ξεπερνούν τη νεοφιλελεύθερη ουτοπία είναι όταν προτείνουν την... κατάργηση των δασών: «Οι εκτάσεις που χαρακτηρίζονται σήμερα ως δασικές χωρίς να είναι δρυμοί θα πρέπει να αποχαρακτηρισθούν και να παραδοθούν για γεωργική, αστική ή περιαστική χρήση» (σ. 79).

*Αλλά και σε όλη τη διαδρομή του κ. Καρατζαφέρη από την περίοδο που απλώς διεκδικούσε το χώρο μιας (ακροδεξιάς) τάσης στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας, μέχρι σήμερα που την πιέζει απ' τα έξω με την αξιοσημείωτη κοινοβουλευτική του παρουσία, οι οικονομικές του προτάσεις είχαν σαφές πολιτικό πρόσημο. Δεν είναι ασφαλώς συμπτωματικό το γεγονός ότι ως μόνιμος «ειδικός οικονομικός αναλυτής» σε κάθε είδους εκπομπή του Τηλεάστυ παρουσιάζεται ο Κωνσταντίνος Θάνος, στέλεχος της απριλιανής χούντας.

*Ολα αυτά τα χρόνια, σε κάθε ευκαιρία, από τις εκπομπές του ο κ. Καρατζαφέρης επαναφέρει προτάσεις καταστρατήγησης των κεκτημένων δικαιωμάτων των εργαζομένων και υιοθετεί κάθε λογής πρόταση που θα ενθουσίαζε ακόμα και τον πιο ασύδοτο εργοδότη. Κατά τη γνώμη του οι ξένοι επενδυτές δεν έρχονται στη χώρα μας «επειδή έχουμε αλλοπρόσαλλο φορολογικό και εργασιακό καθεστώς», «ένα συντεχνιακό σύστημα που καπέλωνε ο κομμουνισμός» (Τηλεάστυ, 17/1/05). Και τι πρέπει να γίνει; Να καταργηθεί ο κατώτατος μισθός! Ετσι θα γίνει ελεύθερη η αγορά, κατά τον κ. Καρατζαφέρη, γιατί ο εργαζόμενος «δεν θέλει να φάει αστακό, αρκείται στη φασολάδα».

*Παρόμοια επιχειρήματα κατά των εργαζομένων αναπτύσσουν και οι διάφοροι σχολιαστές στο κανάλι του:

«Οι ναυτικοί αμείβονται πλουσιοπαρόχως και θα έπρεπε να είναι οι τελευταίοι που διαμαρτύρονται», λέει ο κ. Κόλμερ (Τηλεάστυ, 28/2/06) και συμφωνεί με τον οικοδεσπότη, σημερινό ευρωβουλευτή του ΛΑΟΣ, Γεώργιο Γεωργίου, ότι θα έπρεπε «να βάλουν μυαλό οι έλληνες ναυτικοί». Ο κ. Γεωργίου προσθέτει, για όσους δεν κατάλαβαν, ότι πρέπει «να επιτραπεί η χρήση αλλοδαπών πληρωμάτων, διότι ένας Ελλην ανειδίκευτος εργαζόμενος κοστίζει όσο 5,3 Αιγύπτιοι».

Η λύση, λοιπόν, για τους αναλυτές του ΛΑΟΣ στην κρίση είναι η πλήρης απελευθέρωση της αγοράς, και όποιον πάρει ο χάρος. Αλλά αυτές ακριβώς οι απόψεις είναι που κάνουν τόσο δημοφιλή τον κ. Καρατζαφέρη σε μερίδα του «οικονομικού κόσμου» και, το σημαντικότερο, σε πολλούς από τους πιο διακεκριμένους τηλεπαρουσιαστές των βραδινών δελτίων...

ios@enet.gr